به نام خدا
سلام
وقتتون بخیر
در این مطلب می خواهیم درباره یکی از شاخه های جذاب مهندسی یعنی دکتری مهندسی هوافضا صحبت کنیم.
مهندسی هوافضا، شاخه‌ای اصلی از رشته‌های مهندسی است که تمرکز اصلی آن بر طراحی هواپیما و فضاپیما می باشد. برای مثال طراحی هواپیما، فضاپیما، ماهواره، ماهواره‌برها و جستارهای وابسته، طراحی خودروهای کم‌مصرف و تجهیزات خاص نفت و گاز و سیستم‌های تولید توان و نیروگاهی.
در معرفی رشته مهندسی هوافضا این رشته را به دو بخش هوانوردی که مربوط به هواپیما ها و ... است و بخش کیهان نوردی تقسیم شده است. بخش کیهان نوردی به دلیل ناشناخته بودن به عنوان یکی از موضوعات جذاب بشری است.
دوره دکتری مهندسی هوافضا مجموعه ای از فعالیت های آموزشی و پژوهشی است که ضمن دستیابی به روش های پیشرفته تحقیق و تسلط به مسائل و مشکلات علمی مهندسی هوافضا، به فراگیری جدیدترین مبانی علمی و گسترش مرزهای دانش کمک می کند.
گرایش های مهندسی هوافضا:
- گرایش آیرودینامیک :
دکتری مهندسی هوافضا گرایش آیرودینامیک به جنبه های آموزشی و پژوهشی بررسی جریان هوا روی هواپیما و قطعات آن می پردازد.
- گرایش جلوبرندگی :
یک گرایش سیالاتی است که عمدتاً به بخش موتور هواپیما و بخش های تولید کننده تر یا نیروی پیشران می پردازد.
- گرایش سازه های هوایی:
به مطالعه و بررسی سازه‌های هواپیما و دیگر وسایل پرنده می پردازد.
- گرایش دینامیک پرواز و کنترل:
کانیک پرواز به مطالعه و بررسی رفتار و حرکات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آئرودینامیکی، هندسی و وزنی می پردازد.
بازار کار دکتری مهندسی هوافضا :
- بخش پژوهش عملیاتی، موسسات آموزشی، مدیریت حمل و نقل و ترابری، عملیات نیروگاهی، عملیات تأسیسات گازی و نفتی و صنایع خودرو و ...
- استخدام در دانشگاه ها و سازمان های پژوهشی جهت تحقیق و تدریس
