گرایش ایمنی شناسی یا ایمونولوژی یکی از پرطرفدارترین گرایش های علوم پایه پزشکی (بخشی از علوم پزشکی که با علوم طبیعی به ویژه زیست شناسی همراه است) است. در این علم چگونگی و اشکال ایمنی بدن مورد بررسی قرار می گیرد.
رشته ایمونولوژی جزء رشته هایی است که به تازگی در گردونه علوم خوش درخشیده و درخشش آن به سبب تحقیقات و آزمایشات چند دهه اخیر است. درواقع این علم به گونه ای است که هر کسی که در حرفه پزشکی مشغول فعالیت است، باید از این گرایش بداند هرچند ادامه تحصیل در گرایش ایمونولوژی ندهد.
این علم از عمر درازی برخوردار است و پیشینه آن به هزار سال قبل میلاد مسیح باز می گردد و کاشفان ایمونولوژی ایرانیان و چینی ها بودند. در سال 1796 پزشکی انگلیسی در این حوزه فعالیت کرد و توانست واکسن آبله را اختراع کند. با کشف این پزشک از قرن نوزدهم میلادی تا به امروز این علم به پیشرفت های وسیعی دست یافته است و جز علوم پرتکاپو و پرکاربرد علوم پایه پزشکی مبدل شده است.
شروع فعالیت رشته ایمونولوژی در ایران توسط مرحوم استاد دکتر حسن میردامادی، بنیانگذار رشته ایمنی شناسی تحت عنوان بخش سرم شناسی، در مهر ماه سال 1319 در دانشکده پزشکی آغاز گردید. مقطع کارشناسی ارشد این رشته از سال 1373-74 در دانشگاه های ایران پدید آمد و اولین گروهی که وارد مقطع کارشناسی ارشد ایمونولوژی شدند، 11 نفر بودند.
بازار کار و وضعیت اشتغال گرایش ایمنی شناسی به گونه ای است که فارغ التحصیلان مقطع دکتری می تواند از دو مجرا وارد حوزه کاری شوند:
الف) اشتغال در حوزه های آموزشی، پژوهشی و تحقیقاتی
ب) اشتغال در حوزه هایی بالینی و تشخیص
اگر قصد دارید در مقطع کارشناسی ارشد گرایش ایمنی شناسی شرکت کنید، شایسته است به چند توصیه زیر عمل کنید.
توصیه هایی به داوطلبان آزمون کارشناسی ارشد گرایش ایمونولوژی:
1. دانشجو بهتر است از سال دوم دوره کارشناسی، خود را برای کنکور کارشناسی ارشد آماده کند.
2. در کنکور کارشناسی ارشد دو درس در قبولی بسیار مهم می باشند:
الف) زبان ب) دروس اصلی
