یکی دیگر از رشته هایی که تا مقطع دکتری در دانشگاه های ایران تدریس می شود، دکتری مهندسی صنایع است که در ادامه مقطع کارشناسی ارشد است. در مطلب پیش رو می خواهیم درباره دکتری مهندسی صنایع صحبت کنیم.

در تعریف مهندسی صنایع آمده است :«مهندسی صنایع از شاخه‌های مهندسی است، که می‌کوشد با تلفیق دانش مهندسی، ریاضیات، اقتصاد و مدیریت، کارایی سیستم‌های تولیدی، فرایندها و سازمان‌ها را بهبود دهد.»

در مقطع کارشناسی دقیقا طبق تعریف بالا به دانشجویان این رشته آموزش داده می شود اما در مقاطع بالاتر به ویژه در مقطع دکتری به تدریج از حوزه آموزشی خارج می شود و به حوزه های پژوهشی نزدیک می شود. هدف از تدریس مقطع دکتری مهندسی عمران تربیت متخصصانی است که بتوانند ایده ها و پژوهش هایی را در حیطه طراحی و نصب سیستم ها ارائه دهند. منظور از سیستم، انسان ها، مواد، اطلاعات، انرژی و تجهیزات است.

گرایش های دکتری مهندسی صنایع

  • گرایش بهینه سازی سیستم ها
  • گرایش های سیستم های سلامت
  • گرایش لجستیک و زنجیره تامین
  • گرایش سیستم های کلان
  • گرایش مهندسی مالی
  • گرایش مدیریت مهندسی
  • گرایش کیفیت و بهره وری
  • گرایش مدیریت پروژه
  • گرایش سیستم های اطلاعی

اگر هدفتان ورود به حوزه های کاری مثل سیستم های پشتیبانی،  خرده فروشی ها و سیستم های توزیع و ...  است شما می توانید با مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد نیز شغل مورد نظرتان را پیدا کنید و نتایج مطلوبی را کسب کنید. درست است که در مقطع دکتری مهندسی صنایع نیز می توانید در این حوزه ها وارد شوید اما دانسته های بیشتر شما برای چنین کارهایی فایده ای ندارد و بهتر است بدون وقت گذاشتن برای دکتری زودتر وارد بازار کار شوید. اما هدف اصلی ورود به مقطع دکتری کسب تخصص برای زمینه های تحقیقی و پژوهشی یا هیات علمی شدن و تدریس است.

به طور قطع نمی توان برای مقطع دکتری منبعی را معرفی کرد بلکه معرفی منبع برای مقطع دکتری وابسته به شرایط داوطلب مثل پایه علمی، وقت و ... است. به همین علت لازم است متقاضی برای تعیین منابع خود به سراغ مشاور مهندسی صنایع برود. مشاور می تواند با بررسی وضعیت مخاطب به او برنامه دقیق و درستی ارائه دهد.